علی رغم آن که بارها در تبلیغات مختلف اعلام شده که سامانه عیب یابی نصب شده در خودروها موسوم به OBD قابلیت تشخیص ایرادات فنی در خودروها را دارد اما به نظر می رسد که این سامانه استفاده شده از سال ۱۹۹۶ استفاده دیگری هم دارد.
درحال حاضر این سامانه وضعیت آلایندگی را هم بررسی و مشکلات موتوری را از طریق چراغ های چشمک زن به راننده اطلاع می دهد. اما با توسعه اینترنت ۴G و ارتباطات ماهواره ای خودروها سامانه OBD جدیدی عرضه شده که شاید کمی ناامن باشد. این سامانه بسیار قدرتمند تراز گذشته امکان تشخیص و اعلام مشکلات را دارد اما سوال اینجاست که چرا چنین سامانه های پیشرفته به صورت پایه بر روی طیف گسترده ای از خودروها نصب می شوند.
برای مثال همه خودروهای تسلا مدل اس، مدل ایکس و مدل سه دارای سامانه های نرم افزاری به روز رسانی شده مشابهی با OBDهستند که حتی قابلیت بررسی هر چه راننده انجام می دهد را دارند. اما مسئله ای که مطرح است حق شرکتی مثل تسلا در بررسی عملکرد رانندگانش است.
در واقع سامانه های OBD نسل سوم امکان دنبال کردن راننده را به شرکت های خودروساز می دهند و وقتی چنین امکانی در دست آنان است پس دولت ها هم می توانند در رد زنی شهروندانشان از آن ها استفاده کنند. البته متاسفانه هنوز هیچ اظهار نظررسمی در این مورد از سوی خودروسازان بزرگ صورت نگرفته است.